Aangevallen door een scheermesje!
Door: Carmen
Blijf op de hoogte en volg Carmen
13 September 2016 | Italië, Forte dei Marmi
Lieve allemaal,
Zo weer eventjes een kleine update van mij tussendoor. Hoe is het met jullie intussen? Allemaal weer hard aan het werk/weer in de schoolbanken?
Hier zeggen ze al weken dat het seizoen over is en dat het aantal hotelgasten en restaurantgasten echt af gaat nemen. Nou...wellicht dat het seizoen in Forte Dei Marmi over is, maar dan verzamelt iedereen die nog wél in Forte Dei Marmi is zich in onze twee restaurants! Van dat 'rustiger worden' heb ik nog niet zo heel veel gemerkt!
Daarbij gaan er langzaam steeds meer collega's weg, waardoor we dus met minder over blijven en hetzelfde werk met minder mensen moeten doen. Morgen gaat er weer iemand weg en komende vrijdag ook. Dan blijven we met 7 over. Waarna er volgende week weer iemand weggaat en de week erna weer dus de laatste twee a drie weken zijn we maar met z'n vijven. En dat terwijl we met zo'n 12 mensen begonnen. Ben benieuwd hoe dat dan gaat! We zijn ook van 3 afwassers naar 1 gegaan. De mevrouw die overgebleven is klaagt dus ook nogal dat ze nu alleen is (wat ook echt begrijpelijk is). Alleen vind ze mij op een of andere manier aardig dus klaagt ze altijd tegen mij. Altijd als ik 'Buongiorno' zeg (een woord dat ik ken!!) begint ze een heel verhaal tegen me in het Italiaans....en dan denk ik echt 'ik zei alleen maar hallo....'
En ze praat énorm snel dus ik begrijp er nooit wat van. Ik lach altijd maar vriendelijk en knik maar lief...mijn Italiaans is zeker verbeterd maar haar begrijp ik echt nog niet!! Hier in de keuken verbeter ik vooral mijn scheldwoorden aangezien dat het meeste is wat ik hoor...
Ook zeggen ze me al zo'n twee weken dat ik wegga uit de patisserie, maar elke keer dat ik op het werk kom moet ik toch weer naar de patisserie. Komende vrijdag is de laatste dag van de patissier dus dan ben ik er denk ik sowieso klaar. Ook is vandaag de laatste dag van de Garde Manger (aperitivo en voorgerecht) waarna er daar maar 1 stagiaire overblijft die het niet alleen aankan, dus ik ga er vanuit dat ik daarheen verhuis deze week of volgende week. Maar ook wel weer leuk een hele nieuwe uitdaging.
Ik heb gevraagd of ik iets meer mag leren over vis dus hopelijk gaat dat ook gebeuren, dat is wellicht ook een reden dat ik eventueel naar de garde manger ga verhuizen. Afgelopen week wel al even tussendoor een Tarbot mogen fileren. Dat was wel echt heel gaaf om te doen. En het ging ook nog eens erg goed! Voor de eerste keer waren ze erg tevreden. Paar dagen geleden zag ik Axel, een andere stagiaire, scheermesjes schoonmaken. (het schelpdier niet hetgeen waar je je benen mee scheert) Dit had ik nog nooit gedaan dus ik ben naar hem toegelopen en even gaan kijken. Hij had er nog heel veel te doen dus de sous-chef zei 'als je niks te doen hebt Carmen mag je hem helpen hoor'. Ik had nog genoeg te doen maar dit vond ik wel heel leuk dus ik heb tegen Marta (de patissier) gezegd 'Marta ik moet Axel helpen' en ik ben die scheermesjes gaan doen. Axel liet me zien hoe ik het moest doen dus toen ben ik ze zelf schoon gaan maken.
De eerste was nog wat wennen, opensnijden, beestje eruit trekken en ingewanden eruit snijden.
De tweede ging al beter. Bij de derde en vierde viel me op dat de arme beestjes nog bewogen!! Terwijl ik de 'schelp' opensneed met een mes zag ik ze terugtrekken in hun schulp of juist eruit springen. Op een gegeven moment sneed ik er een open en die schoot zo uit de schelp op me af. Ik schrok me kapot! Dus ik zei tegen Axel 'Achosie ze leven nog'. Zegt hij 'Nee joh.' Dus hij het aan de sous-chef vragen. Op dat moment geeft de sous-chef een klap tegen het volle netje met scheermesjes en al die beestjes steken zo hun kop uit de schelp. Toen schrok Axel wel even toen hij erachter kwam dat hij in levende beesten aan het snijden was! Was wel erg leuk om zijn gezicht te zien! :-) Zo'n stoere jongen die dan toch even wat minder stoer is!
Ondanks dat ook ik het zielig vond dat ze nog leefden vond ik het wel heerlijk dat mijn handen aan het einde van de dag naar vis roken in plaats van naar de eeuwige zoetigheid!
Maar nee niet getreurd, ik vind het leuk om taarten en cakejes te maken nu na deze bijna twee maanden dus wees niet bang, als je na december op de koffie/thee komt zorg ik voor taart!
Helaas nog geen verandering mbt het woonkamer verhaal. Ik slaap nog steeds in de woonkamer en er is voorlopig ook geen vooruitzicht op een verandering. Maar ik ben intussen vriendjes met de spinnen aan het plafond en de motten op de muur. Ik mag ze zelfs al bij naam noemen! Zo lief van ze. One big happy family hier achter het opgehangen laken. Alleen de muggen mogen me helaas nog steeds niet. Maar dat zal ook nooit gebeuren vrees ik.
Goed, nog een maand te gaan en dan zit mijn avontuur in deze sterrenkeuken erop. Aan de ene kant heel erg jammer, aan de andere kant ook wel fijn om even te kunnen bijkomen!
Goed, hopelijk gaat met jullie alles goed!
Ben benieuwd om te horen hoe het met jullie gaat!
Liefs Carmen
Zo weer eventjes een kleine update van mij tussendoor. Hoe is het met jullie intussen? Allemaal weer hard aan het werk/weer in de schoolbanken?
Hier zeggen ze al weken dat het seizoen over is en dat het aantal hotelgasten en restaurantgasten echt af gaat nemen. Nou...wellicht dat het seizoen in Forte Dei Marmi over is, maar dan verzamelt iedereen die nog wél in Forte Dei Marmi is zich in onze twee restaurants! Van dat 'rustiger worden' heb ik nog niet zo heel veel gemerkt!
Daarbij gaan er langzaam steeds meer collega's weg, waardoor we dus met minder over blijven en hetzelfde werk met minder mensen moeten doen. Morgen gaat er weer iemand weg en komende vrijdag ook. Dan blijven we met 7 over. Waarna er volgende week weer iemand weggaat en de week erna weer dus de laatste twee a drie weken zijn we maar met z'n vijven. En dat terwijl we met zo'n 12 mensen begonnen. Ben benieuwd hoe dat dan gaat! We zijn ook van 3 afwassers naar 1 gegaan. De mevrouw die overgebleven is klaagt dus ook nogal dat ze nu alleen is (wat ook echt begrijpelijk is). Alleen vind ze mij op een of andere manier aardig dus klaagt ze altijd tegen mij. Altijd als ik 'Buongiorno' zeg (een woord dat ik ken!!) begint ze een heel verhaal tegen me in het Italiaans....en dan denk ik echt 'ik zei alleen maar hallo....'
En ze praat énorm snel dus ik begrijp er nooit wat van. Ik lach altijd maar vriendelijk en knik maar lief...mijn Italiaans is zeker verbeterd maar haar begrijp ik echt nog niet!! Hier in de keuken verbeter ik vooral mijn scheldwoorden aangezien dat het meeste is wat ik hoor...
Ook zeggen ze me al zo'n twee weken dat ik wegga uit de patisserie, maar elke keer dat ik op het werk kom moet ik toch weer naar de patisserie. Komende vrijdag is de laatste dag van de patissier dus dan ben ik er denk ik sowieso klaar. Ook is vandaag de laatste dag van de Garde Manger (aperitivo en voorgerecht) waarna er daar maar 1 stagiaire overblijft die het niet alleen aankan, dus ik ga er vanuit dat ik daarheen verhuis deze week of volgende week. Maar ook wel weer leuk een hele nieuwe uitdaging.
Ik heb gevraagd of ik iets meer mag leren over vis dus hopelijk gaat dat ook gebeuren, dat is wellicht ook een reden dat ik eventueel naar de garde manger ga verhuizen. Afgelopen week wel al even tussendoor een Tarbot mogen fileren. Dat was wel echt heel gaaf om te doen. En het ging ook nog eens erg goed! Voor de eerste keer waren ze erg tevreden. Paar dagen geleden zag ik Axel, een andere stagiaire, scheermesjes schoonmaken. (het schelpdier niet hetgeen waar je je benen mee scheert) Dit had ik nog nooit gedaan dus ik ben naar hem toegelopen en even gaan kijken. Hij had er nog heel veel te doen dus de sous-chef zei 'als je niks te doen hebt Carmen mag je hem helpen hoor'. Ik had nog genoeg te doen maar dit vond ik wel heel leuk dus ik heb tegen Marta (de patissier) gezegd 'Marta ik moet Axel helpen' en ik ben die scheermesjes gaan doen. Axel liet me zien hoe ik het moest doen dus toen ben ik ze zelf schoon gaan maken.
De eerste was nog wat wennen, opensnijden, beestje eruit trekken en ingewanden eruit snijden.
De tweede ging al beter. Bij de derde en vierde viel me op dat de arme beestjes nog bewogen!! Terwijl ik de 'schelp' opensneed met een mes zag ik ze terugtrekken in hun schulp of juist eruit springen. Op een gegeven moment sneed ik er een open en die schoot zo uit de schelp op me af. Ik schrok me kapot! Dus ik zei tegen Axel 'Achosie ze leven nog'. Zegt hij 'Nee joh.' Dus hij het aan de sous-chef vragen. Op dat moment geeft de sous-chef een klap tegen het volle netje met scheermesjes en al die beestjes steken zo hun kop uit de schelp. Toen schrok Axel wel even toen hij erachter kwam dat hij in levende beesten aan het snijden was! Was wel erg leuk om zijn gezicht te zien! :-) Zo'n stoere jongen die dan toch even wat minder stoer is!
Ondanks dat ook ik het zielig vond dat ze nog leefden vond ik het wel heerlijk dat mijn handen aan het einde van de dag naar vis roken in plaats van naar de eeuwige zoetigheid!
Maar nee niet getreurd, ik vind het leuk om taarten en cakejes te maken nu na deze bijna twee maanden dus wees niet bang, als je na december op de koffie/thee komt zorg ik voor taart!
Helaas nog geen verandering mbt het woonkamer verhaal. Ik slaap nog steeds in de woonkamer en er is voorlopig ook geen vooruitzicht op een verandering. Maar ik ben intussen vriendjes met de spinnen aan het plafond en de motten op de muur. Ik mag ze zelfs al bij naam noemen! Zo lief van ze. One big happy family hier achter het opgehangen laken. Alleen de muggen mogen me helaas nog steeds niet. Maar dat zal ook nooit gebeuren vrees ik.
Goed, nog een maand te gaan en dan zit mijn avontuur in deze sterrenkeuken erop. Aan de ene kant heel erg jammer, aan de andere kant ook wel fijn om even te kunnen bijkomen!
Goed, hopelijk gaat met jullie alles goed!
Ben benieuwd om te horen hoe het met jullie gaat!
Liefs Carmen
-
13 September 2016 - 16:55
Miranda:
Hi die Carmen,
Hier gaat alles goed. Ik maak hier niet zoveel mee in de keuken hoor! Maar jij leert in ieder geval hoe je een scheermesje moet schoonmaken. Ook wel apart. Mijn voorkeur gaat uit naar de lekkere taartjes en gebak. En gezellig dat je de al vriendjes bent met de motjes, maar wel jammer dat die slaapbank nog steeds dient als je bed. Wacht maar tot je weer thuis bent, dan denk ik dat je dagen achtereen blijft slapen.
Eerst nog weer terug naar Bra. Het aftellen is begonnen voor je en dan dat welverdiende waardepapier, jouw diploma!
Ik hoop dat je snel jouw kennis mag uitbreiden met vis. Dan ben je helemaal allround!
xx Miranda
-
13 September 2016 - 17:48
Juliette:
Wat een leuk verhaal weer Carmen! Ik dacht toen ik de titel las inderdaad dat je werd aangevallen door een scheermesje waarmee je je benen scheert. (Is mij namelijk wel eens overkomen). Maar dit soort scheermesjes heb ik niet eens ooit in het echt gezien haha.
Xx -
13 September 2016 - 18:36
Mama:
Lieve dochter,
Ik pies zowat in mijn broek!! Niet omdat ik 'moet', maar omdat het 'kan' haha, van het lachen!!! -
13 September 2016 - 18:40
Mama:
Typ ik net een heeeeeel verhaal, staat er maar 1 zin, lekker dan, kan ik weer opnieuw beginnen.
Ik zie het helemaal voor me, die hupsende beestjes terwijl jij met je mes in de aanslag staat!!!
Als je straks klaar bent, kan je denk ik een boek schrijven en misschien moet je dat ook maar doen -
13 September 2016 - 20:23
Tineke Verhulst:
Hoi,
Wat een leuk verhaal weer! Leuk te lezen dat het je goed gaat. Ik heb in noord Spanje ook scheermesjes gegeten, de vis. Heel apart, ik wist niet wat ik zag toen het op tafel kwam. Maar wel gegeten.
Hier alles prima in orde. Nog steeds prachtig weer maar veel mensen vinden het te warm, van mij mag het tot december zo blijven -
14 September 2016 - 07:07
Wilma:
ha Carmen, wat een verhaal weer. tjonge wat doe jij een ervaringen op en dat te midden van werkstress, taalgebrek(italiaans) en gebrek aan woongenot. maar hoe sterk kom je hier uit. Je kan de hele wereld aan. knap dat jij in die scheermesjes kan snijden. dan ben ik maar een held op sokken. terwijl jij daar in de keuken staat te bikkelen loop ik hier met 30 graden al met pompoenen en kerstballen te sjouwen. heel veel succes en sterkte en bovenal heel veel plezier
-
14 September 2016 - 17:14
Inge:
Heey Hoi !!!!
Wát een prachtig verhaal en uhhhh....ik had nog nooit van díe scheermesjes gehoord hoor ;))
Gewéldig moet dat gezicht geweest zijn, toen hij erachter kwam dat hij ze levend aan het villen was hahahahaha....ik weet alleen nog steeds niet hoe die scheermesjes er uit zien!
Maar uh...zou jij niet een kamer krijgen/delen als er een stagiaire weg ging :( ?
Is dat nu weer van de baan dan? Er gaan er zo zoetjes aan toch flink wat weg!
Uiteindelijk zou die interne 'verhuizing' voor een maand zijn, maar een beetje meer privacy zou toch lekker zijn?
Hier weer na een best wel lange (en héle leuke ;)) vakantie-periode weer volop aan het werk, wat óók weer heerlijk is hoor!
De jongens weer 'lekker naar hun college's'.....nou níet dus!
Pffff hoopte op lekker weer wat regelmaat en een beetje meer 'alleen-tijd', maar de roosters van de jongens stellen écht niets voor....véél te weinig aanwezigheidsuren :(( én maar klagen hahahahaha ;)
De zomer blijft hier maar door gaan...vandaag 30 graden en ik net uit mijn voor-tuin om tóch maar iets te gaan koken!!!
Ik zit normaal nóóit in de voortuin, maar de achtertuin is een sauna en aan de voorkant is in ieder geval een beetje wind ;)
Eigenlijk had ik beter langer op mijn werk kunnen blijven...tenminste heerlijk in de airco ;)!
Maar laat ik maar niet klagen want ik denk dat jij véél meer warmte en ongemak hebt gehad deze afgelopen weken!!
Heel veel plezier bij de aperitivo en voorgerechten meissie...als jij eenmaal weer écht thuis bent mag jij jouw geleerde kunsten aan ons vertonen ;))
Let goed op jezelf (en lijf, lees voet) en het aftellen kan beginnen om lekker weer terug te gaan naar Bra!
Dikke X
-
15 September 2016 - 10:23
Oudtante Bella:
Dag Carmen,
Weer een prachtig verhaal Kan me voorstellen dat je wel een andere uitdaging zoekt na al die zoetigheid. Ik heb vaak scheermessen gegeten en ik dacht dat die zo gekookt werden als mosselen. Wij gaan hier naar een visrestaurant waar we ze altijd uit de schelp eten. Ben benieuwd hoe jullie die bereiden.Weet je dat je de vislucht aan je handen kwijtraakt daar je handen te wassen met tandpasta?
Heel veel sterkte de komende drukke weken. Liefs ook van André, Bella -
16 September 2016 - 15:51
Oom Karel:
Wat 'n belevenissen daar in Italia -
18 September 2016 - 23:11
Marjo:
Hoi Carmen, inderdaad je moeder doet een goed voorstel om een boek te schrijven van je belevenissen in Italië. De hoofdstuk indeling is al klaar.
Van scheermesjes ( vis ) heb ik nog nooit gehoord. Ik heb ze dus ook nog nooit gegeten. Ondanks ik een echte liefhebster van vis ben. Laat mij ooit verrassen als ik een keer kom eten in ... Gouda of elders ....
Weer een mooi verhaal om te lezen Carmen.
Met mijn moeder en mij gaat alles goed. Na afgelopen week te hebben gepuft van de hitte. Start onze nieuwe week met normale temperaturen. Langzaam beginnen onze fruitbomen bladeren te verliezen. In de tuin beginnen ook de herfstkleuren zichtbaar te worden.
Mijn nieuwe functie is erg leuk en een uitdaging.
Ben aan het einde van de week wel een beetje de puf kwijt. Maar dat is niet erg ...
Carmen jij kunt nu langzaam beginnen af te tellen en uitkijken na een rust periode in Bra. Dan de laatste
loodjes. Zo vliegt de tijd en bijna ook een jaar voorbij.
Heel veel lieve groetjes,
Julia en Marjo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
