Back in Bra!
Door: Carmen
Blijf op de hoogte en volg Carmen
08 Oktober 2016 | Italië, Forte dei Marmi
Lieve allemaal,
Zo, ik bedacht me net dat het wel weer een tijdje geleden is dat ik geschreven heb! Mijn excuses hiervoor!!
Ik zal beginnen door te vertellen dat ik ondertussen weer veilig terug ben in Bra. Maar hoe ben ik daar gekomen en wat is er de afgelopen maand nog gebeurd??
De laatste keer dat ik geschreven heb was het nog niet helemaal duidelijk hoe het verder zou gaan in de verschillende afdelingen in de keuken aangezien er wat mensen weg zouden gaan en er dus wat dingen zouden veranderen. Dit is inderdaad gebeurd. 14 september is de garde manger officieel weggegaan. 18 september is Marta, de chef in de patisserie en dus mijn begeleider, weggegaan. In diezelfde week zijn er nog twee personen binnen garde manger vertrokken dus ineens een stuk minder mensen. Ik heb gevraagd of ik wat meer over vis mocht leren, waarna de chef gezegd had dat ik naar garde manger zou verhuizen, aangezien hij me daar ook zeker nodig had omdat er niemand meer was behalve de sous-chef. Ik ben dus verhuisd naar garde manger, maar ja er was intussen ook niemand meer in de patisserie. Dus ik begon in de ochtend als garde manger, deed alle voorbereidingen daar die nodig waren voor het hotel en voor het michelin restaurant, maakte de vissen schoon en vertrok daarna naar de patisserie waar ik ook alle benodigde voorbereidingen deed. Dus van handen met vislucht ging ik naar zoete taarthanden. Tijdens de lunch service en de diner service begon ik wederom als garde manger en deed samen met de sous-chef de voorgerechten. Daarna ging ik naar de patisserie en deed daar alle desserts. Het leuke was dat, nu de patissier er niet meer was, ik dus eigenlijk de patissier was en ik dus ook de desserts voor het michelin restaurant mocht maken. Het was dus erg druk de laatste weken, ondanks dat er minder gasten waren, omdat ik twee afdelingen tegelijkertijd deed. Maar dit was ook erg leuk en gaf veel verantwoordelijkheden.
In de laatste paar weken heeft de chef wat evenementen gehad buiten de keuken waardoor we een aantal dagen zonder chef hebben gehad. Hij had een collega met zich meegenomen. We waren nog maar met 6 in de keuken uiteindelijk (terwijl we met 12 begonnen), waarvan dus de chef en een collega weg waren. Daardoor bleven we met 4 over, waarvan er één op een gegeven moment vrij was en ik dus alleen met de sous-chef en één andere collega over bleef. Ondanks dat ik van te voren dacht 'hoe gaan we dit doen met drie' is het eigenlijk enorm goed gegaan en waren we zelfs al om 23.00 klaar met alles! Schoongemaakt en wel.
De allerlaatste 1,5 week van mijn stage ben ik uiteindelijk toch nog naar de kamer boven verhuisd gedeeld met het Japanse meisje waar ik eigenlijk vanaf het begin had moeten zijn. De collega die in die kamer zat was vertrokken. Zodra zij wegging hoorde ik dat de (intussen) ex-vriendin van de chef naar die kamer wilde verhuizen. Dit hoorde ik via via en niet van haar zelf. Echter had zij gewoon een slaapkamer, weliswaar met de chef maar goed beter dan een bank in de woonkamer....Toen ik van het Japanse meisje hoorde dat ze liever mij in de slaapkamer wilde heb ik aan de chef gevraagd of ik naar boven mocht verhuizen. Hij zei ja en dus heb ik zodra de collega was vertrokken meteen alles naar boven verhuisd. Dit was toch wel een stuk aangenamer, eindelijk minder overlast en wat meer privacy. Daarbij kon ik het enorm goed vinden met het Japanse meisje dus dit was ontzettend gezellig!
Ik had de chef verteld dat mijn vader me zou komen ophalen 14 oktober en dit was verder prima. Op een dag zei hij uit het niets 'je laatste dag is 10 oktober'. Dus ik zei 'prima maar dan blijf ik in het huis tot 14 oktober want dan komt mijn vader pas'. Toen zei hij 'dat is een klein probleem want 10 oktober moeten we het huis uit'. Dat leverde dus wel even een probleem op en we wisten beiden niet zo goed hoe we dat op moesten lossen....
Papa en mama waren ondertussen met John en Tineke in Italië dus op de skype zei papa, eigenlijk meer als grap, ik kan je wel 28 september halen. Toevallig toen ik de volgende dag op het werk kwam zei de chef 'je laatste dag is 30 september, zeg maar dat je vader 30 september kan komen want dan moeten we het huis al uit.' Dus ik zei meteen '30 september kan niet maar hij kan wel de 28e komen'. Na wat nadenken en navragen zei hij dat dit goed was en dus kon papa me 28 september komen halen. Het leuke was dat dit papa's verjaardag was. Hij is me heel lief samen met John komen halen en we zijn met z'n drieën terug gereden naar Bra, waar we 's avonds nog lekker hebben gegeten voor papa's verjaardag. Zo ben ik dus uiteindelijk toch op papa's verjaardag geweest!!
En natuurlijk iets eerder weg van stage. Ik moest 360 uur maken voor school deze maanden, en heb uiteindelijk 730 uur gedraaid dus meer dan het dubbele! Maar goed wat wil je met 14 u werken per dag. Gelukkig was iedereen in de keuken enorm positief over me toen ik wegging. De chef gaf me complimenten dat ik in de woonkamer heb geslapen zonder protest en niet ben weggelopen. Ook zei hij dat ik een enorm harde werker ben en dat hij erg tevreden over me was. Ook de andere werknemers waren erg enthousiast. Dit deed me erg goed om te horen en maakte toch dat ik met een goed gevoel ben vertrokken.
Nu dus weer lekker in Bra. Vandeweek even naar school geweest om weer wat leraren te zien. Carol was heel enthousiast, gaf me een knuffel en vroeg me hoe het geweest was, zoals een leraar dat hoort te doen. Lapo keek me aan alsof ik een vreemde was, zei nog net 'ciao' en liep toen weer door en ging verder met zijn werk. Maar goed. Komende weken rustig mijn thesis afronden en even bijkomen van de afgelopen maanden!
Ik hoop dat bij jullie in Nederland alles goed is.
Heel veel liefs,
Carmen
Zo, ik bedacht me net dat het wel weer een tijdje geleden is dat ik geschreven heb! Mijn excuses hiervoor!!
Ik zal beginnen door te vertellen dat ik ondertussen weer veilig terug ben in Bra. Maar hoe ben ik daar gekomen en wat is er de afgelopen maand nog gebeurd??
De laatste keer dat ik geschreven heb was het nog niet helemaal duidelijk hoe het verder zou gaan in de verschillende afdelingen in de keuken aangezien er wat mensen weg zouden gaan en er dus wat dingen zouden veranderen. Dit is inderdaad gebeurd. 14 september is de garde manger officieel weggegaan. 18 september is Marta, de chef in de patisserie en dus mijn begeleider, weggegaan. In diezelfde week zijn er nog twee personen binnen garde manger vertrokken dus ineens een stuk minder mensen. Ik heb gevraagd of ik wat meer over vis mocht leren, waarna de chef gezegd had dat ik naar garde manger zou verhuizen, aangezien hij me daar ook zeker nodig had omdat er niemand meer was behalve de sous-chef. Ik ben dus verhuisd naar garde manger, maar ja er was intussen ook niemand meer in de patisserie. Dus ik begon in de ochtend als garde manger, deed alle voorbereidingen daar die nodig waren voor het hotel en voor het michelin restaurant, maakte de vissen schoon en vertrok daarna naar de patisserie waar ik ook alle benodigde voorbereidingen deed. Dus van handen met vislucht ging ik naar zoete taarthanden. Tijdens de lunch service en de diner service begon ik wederom als garde manger en deed samen met de sous-chef de voorgerechten. Daarna ging ik naar de patisserie en deed daar alle desserts. Het leuke was dat, nu de patissier er niet meer was, ik dus eigenlijk de patissier was en ik dus ook de desserts voor het michelin restaurant mocht maken. Het was dus erg druk de laatste weken, ondanks dat er minder gasten waren, omdat ik twee afdelingen tegelijkertijd deed. Maar dit was ook erg leuk en gaf veel verantwoordelijkheden.
In de laatste paar weken heeft de chef wat evenementen gehad buiten de keuken waardoor we een aantal dagen zonder chef hebben gehad. Hij had een collega met zich meegenomen. We waren nog maar met 6 in de keuken uiteindelijk (terwijl we met 12 begonnen), waarvan dus de chef en een collega weg waren. Daardoor bleven we met 4 over, waarvan er één op een gegeven moment vrij was en ik dus alleen met de sous-chef en één andere collega over bleef. Ondanks dat ik van te voren dacht 'hoe gaan we dit doen met drie' is het eigenlijk enorm goed gegaan en waren we zelfs al om 23.00 klaar met alles! Schoongemaakt en wel.
De allerlaatste 1,5 week van mijn stage ben ik uiteindelijk toch nog naar de kamer boven verhuisd gedeeld met het Japanse meisje waar ik eigenlijk vanaf het begin had moeten zijn. De collega die in die kamer zat was vertrokken. Zodra zij wegging hoorde ik dat de (intussen) ex-vriendin van de chef naar die kamer wilde verhuizen. Dit hoorde ik via via en niet van haar zelf. Echter had zij gewoon een slaapkamer, weliswaar met de chef maar goed beter dan een bank in de woonkamer....Toen ik van het Japanse meisje hoorde dat ze liever mij in de slaapkamer wilde heb ik aan de chef gevraagd of ik naar boven mocht verhuizen. Hij zei ja en dus heb ik zodra de collega was vertrokken meteen alles naar boven verhuisd. Dit was toch wel een stuk aangenamer, eindelijk minder overlast en wat meer privacy. Daarbij kon ik het enorm goed vinden met het Japanse meisje dus dit was ontzettend gezellig!
Ik had de chef verteld dat mijn vader me zou komen ophalen 14 oktober en dit was verder prima. Op een dag zei hij uit het niets 'je laatste dag is 10 oktober'. Dus ik zei 'prima maar dan blijf ik in het huis tot 14 oktober want dan komt mijn vader pas'. Toen zei hij 'dat is een klein probleem want 10 oktober moeten we het huis uit'. Dat leverde dus wel even een probleem op en we wisten beiden niet zo goed hoe we dat op moesten lossen....
Papa en mama waren ondertussen met John en Tineke in Italië dus op de skype zei papa, eigenlijk meer als grap, ik kan je wel 28 september halen. Toevallig toen ik de volgende dag op het werk kwam zei de chef 'je laatste dag is 30 september, zeg maar dat je vader 30 september kan komen want dan moeten we het huis al uit.' Dus ik zei meteen '30 september kan niet maar hij kan wel de 28e komen'. Na wat nadenken en navragen zei hij dat dit goed was en dus kon papa me 28 september komen halen. Het leuke was dat dit papa's verjaardag was. Hij is me heel lief samen met John komen halen en we zijn met z'n drieën terug gereden naar Bra, waar we 's avonds nog lekker hebben gegeten voor papa's verjaardag. Zo ben ik dus uiteindelijk toch op papa's verjaardag geweest!!
En natuurlijk iets eerder weg van stage. Ik moest 360 uur maken voor school deze maanden, en heb uiteindelijk 730 uur gedraaid dus meer dan het dubbele! Maar goed wat wil je met 14 u werken per dag. Gelukkig was iedereen in de keuken enorm positief over me toen ik wegging. De chef gaf me complimenten dat ik in de woonkamer heb geslapen zonder protest en niet ben weggelopen. Ook zei hij dat ik een enorm harde werker ben en dat hij erg tevreden over me was. Ook de andere werknemers waren erg enthousiast. Dit deed me erg goed om te horen en maakte toch dat ik met een goed gevoel ben vertrokken.
Nu dus weer lekker in Bra. Vandeweek even naar school geweest om weer wat leraren te zien. Carol was heel enthousiast, gaf me een knuffel en vroeg me hoe het geweest was, zoals een leraar dat hoort te doen. Lapo keek me aan alsof ik een vreemde was, zei nog net 'ciao' en liep toen weer door en ging verder met zijn werk. Maar goed. Komende weken rustig mijn thesis afronden en even bijkomen van de afgelopen maanden!
Ik hoop dat bij jullie in Nederland alles goed is.
Heel veel liefs,
Carmen
-
08 Oktober 2016 - 16:57
Inge:
Nouuuuuu ja!!
Ik begon al te denken dat ik nu écht seniel aan het worden was :(...in mijn agenda stond namelijk dat jij volgende week pas terug zou komen in Bra!!
En wát een geluk dat papa en mama toevallig net in jouw buurt waren ;)!
Hahahaha, hoi lieverd XXXX
Wat een bikkel ben jij toch...zoveel werk verricht daar en een soort 'vliegende kiep' nog even als afsluiting van jouw zware stage pffffffff, petje af hoor ;).
Maar tussen alle regels door lees ik toch steeds dat jij veel geleerd hebt en het al met al goed naar jouw zin hebt gehad.
Van alle markten thuis inmiddels....dat wordt een volle agenda thuis, want iedereen wil natuurlijk van jouw kookkunsten een stukje mee genieten :))!
Volgens 'mijn agenda' heb jij nu een paar weken om bij te komen voordat het pittige laatste schoolwerk weer start?
Hoog tijd en de mogelijkheid hopelijk om jouw voet eens even te pamperen en eens op een terrasje (met voet omhoog) een leesboek te pakken met een 'plankje'? DOEN HOOR!!!!!!!
Hier redelijk zijn gangetje in een heerlijk na-zomer herfstweer.
De propedeuse uitreiking van Bas gehad en die van Tom volgt deze maand...zó trots op die mannen!
Deze maand óók de afronding van de hele waterschade-shit-zooi, dus eindelijk dit hoofdstuk afsluiten...speelt inmiddels vanaf juni 2015!!
Pffff, wát een jaar :( en wát gaat dit jaar snel...jij al in de laatste fase van jouw Italië-avontuur!
Geniet lekker nu even van géén werkdruk en probeer lekker even te ontspannen voordat jij jouw laatste spurt moet gaan doen?!
Succes kanjes en lezen elkaar snel XXOX
-
09 Oktober 2016 - 14:13
John:
Hoi Carmen,
Ik kan alleen maar bevestigen wat Inge hierboven heeft geschreven. "Wat een bikkel ben je toch!" Zeker, nu ik met eigen ogen gezien heb waar je "tot rust" mocht komen. Daar schrok ik echt van. Maar dat geeft wel aan wat jij er allemaal voor over hebt om je doel te bereiken. Klasse! Pak je rust en dan weer langzaam voorbereiden op de laatste fase. Veel succes! John, uiteraard ook namens Tineke. -
10 Oktober 2016 - 00:14
Mama:
En wat een super gave foto's zeg!!! Mooie opgemaakte borden ( alleen een beetje weinig, haha)!!
Ben ik blij dat 'ik' NIET gezien heb waar je sliep, anders had ik die chef alsnog over de keukentafel heen getrokken!!! -
11 Oktober 2016 - 14:33
Oudtante Bella:
Dag Carmen,
Jeetje wat heb jij hard gewerkt en dan is het wel fijn dat zowel je chef en ook je collega's dit waarderen. Wat een ervaringen heb je opgedaan. Fantastisch meisje. Geniet van je weekendje met je pa. Heel veel liefs dn groeten van André, Bella -
04 December 2016 - 11:01
Marjo:
Hoi Carmen, morgen de start van een spannende week. Je laatste week in Bra. Met op woensdag de dag van je eindexamen. Wij wensen je heel veel succes. Denken aan je die dag. De aanwezigheid van mama, papa en oma zal zeker bijdragen aan steun. Geniet ook van de dagen samen. Veel liefs van Julia en Marjo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
